Title: The League of Extraordinary Gentlemen
Genre: Superhero
Story: Alan Moore
Art: Kevin O'Neill
Publisher: Wildstorm/DC Comics
Year: 1999-2000
Issues: 01-06 of 06
Rate: 89/100
PROMO: "A sharp-witted gloss on the scientific and sexual obsessions of Victorian society."—TIME"Moore has combined his love of 19th-century adventure literature with an imaginative mastery of its 20th-century corollary, the superhero comic book."—PUBLISHERS WEEKLY"Swashbuckling, wry humor."—SPINLondon, 1898. The Victorian Era draws to a close and the twentieth century approaches. It is a time of great change and an age of stagnation, a period of chaste order and ignoble chaos. It is an era in need of champions.In this amazingly imaginative tale, literary figures from throughout time and various bodies of work are brought together to face any and all threats to Britain. Allan Quatermain, Mina Murray, Captain Nemo, Dr. Henry Jekyll and Edward Hyde and Hawley Griffin, the Invisible Man, form a remarkable legion of intellectual aptitude and physical prowess: The League of Extraordinary Gentlemen.
REVIEW: Liga Izuzetnih Džentlmena je trebao predstavljati ponovni murov povratak u vode nezavisnog američkog stripa, no igrom (ironijom) sudbine kompanija pod čijim okriljem je pokrenuo sopstveni imprint je završila u kandžama drugog najveće prekookeanskog strip izdavača - DC Comicsa, izdavača s kojim Mur kao i dan danas vodi svoj rat protiv vetrenjača.
Sve to, ipak, nije omelo realizaciju ovog stripa i hvala Velikom univerzijskom slučaju na tome. Liga jeste još jedan inovativan i pre svega vraški zabavn atak na superhero žanr - smešten na kraj devetnaestog veka, sa svim silnim herojima i antiherojima avanturističke viktorijanske književnosti potrpanim u jedan lonac, jednostavno pleni samim svojim koncpetom i tom osnovnom idejom. Samo čitati dijaloge kapetana Nima i Mine Harker ili uživati u zajedničkim poduhvatima Nevidljivog Čoveka i doktora Džekila/mister Hajda je uživanje samo po sebi i samo sebi dovoljno. I opet hvala Velikom univerzijskom slučaju na tome, jer strip na ostalim poljima ne briljira. Sama priča kao da je trebala biti epskija, značajanija, bombastičnija, kao da je ovakva menažerija likova zaslužila nešto više od "prostog" spašavanja Londona. Vizuelno takođe ne oduševljava baš, kevinov stil me previše podseća na diznijeve crtane filmove iz 90tih godina koji nikad nisam mirisao. Takođe, Mur ne bi bio Mur da se ne mane političkih i pro-liberalnih komentara, jak je akcenat stavljen na jednakost žena, na predrasude koje vladaju/su vladale prema njima i slično, a tu su i kratke fus note na kraju svakog broja koje pucaju od murove borbe protiv cenzure... jednostavno, sve je to ok, ali konkretno ovom stripu baš i ne leži najbolje.
Svakako, u pitanju sasvim sitne zamerke, one koje bi bilo kome drugom autoru oprostili ili čak i prevideli, ali Muru ne možemo jer u prošlosti jeste pisao savršena dela.
REVIEW: Liga Izuzetnih Džentlmena je trebao predstavljati ponovni murov povratak u vode nezavisnog američkog stripa, no igrom (ironijom) sudbine kompanija pod čijim okriljem je pokrenuo sopstveni imprint je završila u kandžama drugog najveće prekookeanskog strip izdavača - DC Comicsa, izdavača s kojim Mur kao i dan danas vodi svoj rat protiv vetrenjača.
Sve to, ipak, nije omelo realizaciju ovog stripa i hvala Velikom univerzijskom slučaju na tome. Liga jeste još jedan inovativan i pre svega vraški zabavn atak na superhero žanr - smešten na kraj devetnaestog veka, sa svim silnim herojima i antiherojima avanturističke viktorijanske književnosti potrpanim u jedan lonac, jednostavno pleni samim svojim koncpetom i tom osnovnom idejom. Samo čitati dijaloge kapetana Nima i Mine Harker ili uživati u zajedničkim poduhvatima Nevidljivog Čoveka i doktora Džekila/mister Hajda je uživanje samo po sebi i samo sebi dovoljno. I opet hvala Velikom univerzijskom slučaju na tome, jer strip na ostalim poljima ne briljira. Sama priča kao da je trebala biti epskija, značajanija, bombastičnija, kao da je ovakva menažerija likova zaslužila nešto više od "prostog" spašavanja Londona. Vizuelno takođe ne oduševljava baš, kevinov stil me previše podseća na diznijeve crtane filmove iz 90tih godina koji nikad nisam mirisao. Takođe, Mur ne bi bio Mur da se ne mane političkih i pro-liberalnih komentara, jak je akcenat stavljen na jednakost žena, na predrasude koje vladaju/su vladale prema njima i slično, a tu su i kratke fus note na kraju svakog broja koje pucaju od murove borbe protiv cenzure... jednostavno, sve je to ok, ali konkretno ovom stripu baš i ne leži najbolje.
Svakako, u pitanju sasvim sitne zamerke, one koje bi bilo kome drugom autoru oprostili ili čak i prevideli, ali Muru ne možemo jer u prošlosti jeste pisao savršena dela.
0 comments:
Post a Comment